Dinsdag 3-1-17:

Vandaag weer een lekker ontbijtje gehad zoals elke morgen. Dat ga ik toch wel missen hier dat je het elke morgen voorgeschoteld krijgt, kan het thuis wellicht eens lief vragen… pap mam…? Haha :p. Na het ontbijt weer aan de slag met de baby’s. Dit stelt niet meer zoveel voor nu dus hier zijn we dan ook zo mee klaar. Daarna nog even het keukentje schoon gemaakt. Maar ondertussen… daar komt Talana binnen vallen… roep iedereen voor het shoppen we moeten nu gaan ik ben al laat blablabla. Ook goeiemorgen Talana…! Dus ik de rest maar geroepen voor degene die dan naar de stad wilden. Onderweg heb ik trouwens wel live gezien hoe je de politie hier kunt omkopen… geef ze een fles ijskoud water en je kunt zo doorrijden zonder problemen.

Zo… daar zijn we dan…Bulawayo. Even wat snoepjes en wat drinken gescoord voor de busreis van morgen want ik denk zo dat ze niks hebben en dan is 6u in de bus reizen wel lang. Rond 11.30u waren we dan ook weer terug en toen hadden we even een half uurtje voor ons zelf, even lekker niks op bed. Om 12.00u weer aangeschoven voor de lunch en dat ging er wel weer in.

Na de lunch zijn we eigenlijk de hele middag bezig geweest met 1 ding… chips opruimen. Chips opruimen hoor ik iedereen al denken? Ja dat ja, sommige dieren hier lusten ook wel lekker wat chippies zoals de kippen bijv. Maar er was ondertussen zoveel dat er moest worden opgeruimd. Dus een gat gemaakt van 3m diep, alle rommel erin, een vuurtje erbij wat zand erover en branden maar. Tsja… zo gaat dat hier in Afrika.

Ondertussen was het alweer iets na 16.00u en dat betekende animal time. Rond de klok van 17.00u alles klaar en toen keek ik toch wel even uit naar een lekker douche! Om 18.30u weer kunnen aanschuiven voor het diner en toen was ook deze dag weer voorbij. De dagen gaan hier ontzettend snel zeg voor ik het weet ben ik alweer thuis! Maar voor nu… toch nog maar eventjes genieten mijn laatste weekje.

Wat de avond nog mag brengen dat zien we wel weer maar hier is altijd wel wat te beleven dus dat gaat zeker goedkomen haha.

Groetjes!

Freek

Woensdag 4-1-17:

Zo… vandaag de dag van het vertrek naar de Falls! Maar voor ik daar aan toe ben eerst toch wel even iets anders. Gisteren na het diner nog even wat tijd doorgebracht met Pookie een van de Nightapes samen met wat andere mensen hier. Op een gegeven moment horen we Mickayla schreeuwen… aaaaaahhhhhh een slang!! Dus meteen overal paniek paniek paniek. Maar ja… wat bleek nou… het was een cobra! Deze zal je maar op bezoek krijgen in je achtertuin. Dus Kevin en Ryan met een geweer en zaklamp naar buiten want door deze slang moet je toch niet gebeten worden want dan weet ik nog zo net niet of je het kan na vertellen. Helaas niks gevonden dus Kevin was een beetje heel erg kwaad haha.

Ze kwamen er trouwens gister ook achter dat het morgen mijn verjaardag was dus dat wilden ze hier toch vieren haha. Dus gezellig met Nicole Maud Justine Cooper Ryan en ik wat drankjes gedaan en dat wel echt gezellig! Thanks guys voor de gezellige avond :). Helaas was de regen het niet mee eens dus kwam dan ook met bakken uit de hemel vallen met wat onweer en bliksem. Voor we het wisten zaten we dan ook voor de verandering weer eens zonder stroom… Gelukkig had ik mijn zaklamp bij me en daar was dan ik ook wel blij mee. Deze was zo goed dat deze dan ook fungeerde als lamp voor de hele groep haha. Uiteindelijk was het dan gelukkig maar een uurtje en toen hadden we weer stroom dus toen toch maar het bedje opgezocht.

Zo op naar vandaag dan... Gisteren wel alvast de spullen gepakt dus dat maakte deze morgen wel een stuk relaxter haha. In de ochtend weer een lekker ontbijtje gehad en daarna weer voor een paar uurtjes aan het werk. Eerst weer de babydieren en daarna moest ik een slaapplaats maken in het eenden verblijf. In deze warmte was de pauze dan ook welkom. Na de pauze nog even in het eenden verblijf verder en daarna was het dan animal time. Maar voor mij vandaag even niet. Even een douche genomen en de laatste spulletjes gepakt en toen was het lunch time. Heujj aanvalluhh!! Toch maar even een goede lunch nemen want de komende 6u kreeg ik zowiezo niks meer.

Zo… 13.15u het moment van de waarheid, ready voor vertrek naar de bushalte. Om 13.45u dan aangekomen in de stad bij de bushalte en met een kleine vertraging vertrok de bus om 14.45u richting de Falls. Na de 6u lange reis kwamen we dan om 20.45u aan in de Falls en daar stond onze taxi netjes te wachten. John, onze privé taxi, vroeg nog of we wat wilde eten. Dus… even de KFC binnen wat bestellen en meenemen op naar de backpackers lodge.

Na 20 in aangekomen en toen mijn kamer mogen bezichtigen. Het zijn 4 muren met een rieten dak en ik denk zo 4x4m en er staan 6 bedden in… lekker knus dus… maar goed het zijn maar 3 nachtjes. Aangezien ik echt wel moe ben na de reis ga ik dus lekker mijn bedje opzoeken pff… goodnight!

Groetjes,

Freek

Donderdag 5-1-16:

Activiteiten dag 1 in de Vic Falls. Zo… dat is eens op een andere manier je verjaardag vieren. Om 6.00u lokale tijd ging mijn wekker al want om 6.50u zou ik worden opgehaald voor mijn full day Chobe in Botswana (dit is een hele dag safari). Dus deze jongen stond netjes om 6.50u bij de poort te wachten om opgehaald te worden. Na 20 min te laat te zijn werd ik dan eindelijk opgehaald. Daarna nog andere medereizigers opgehaald (2 Amerikanen en 2 Britten welke uit Australië kwamen) en daarna op naar de Botswaanse grens.

Rond 8.30u kwamen we dan ook aan bij de grens, even de paspoorten checken en stempelen en toen… Welcome to Botswana! :). Toen was het zo’n half uurtje rijden tot ons start punt. Rond de klok van 9.15u kwamen we dan ook daar aan. Even zitten en toen konden we al instappen voor onze boot cruise deze morgen. Hier heb ik dan ook veel mooie gezien een mooi landschap, mooi dieren en uiteraard ook nieuwe mensen leren kennen. Dit beviel me dus wel haha. Hier zaten trouwens o.a. krokodillen, nijlpaarden, diverse vogelsoorten in het water en we zagen zelfs een gevecht tussen nijlpaarden. Dit was wel echt geweldig om te zien, zelfs ons gids had dit nog nooit gezien en stond met zijn video camera in de hand dus we hadden wel echt geluk haha. Na de cruise van 3 uurtjes over de Zambezi rivier was het alweer lunch tijd.

Lunch tijd…? Dit was geen lunch maar gewoon een 3-gange menu met onbeperkt eten :D. Na dit heerlijke buffet zijn we dan ook gestart met onze safari tocht over het land. Ook dit was weer een hele beleving om te zien! Olifanten, nijlpaarden, impala’s, waterbok, diverse vogelsoorten, giraffes, zebra’s, koedoes, Buffalo ‘s . het was geweldig! Ohja… 1 min puntje… ofja het was wel funny… een andere safari buggy haalde ons in en had volgens mij een olifant over het hoofd gezien, vraag me niet hoe je zoiets groots kunt missen maar goed… het was dus bijna een ongelukje auto vs. Olifant maar het ging net goed haha.

Uiteindelijk rond de klok van 16.30u weer terug bij de grens van Botswana. Eerst weer stempelen en toen door naar de volgende post… Zimbabwe grens. Daar moest ik dan alleen even een nieuw visum aanvragen maar dat ging allemaal goed, na een half uur wachten dan. De immigratiedienst en douane zijn hier net zo langzaam als in Nederland…zucht. Rond 17.45u werd ik dan weer netjes voor de lodge gedropt en dat was mijn dagje Botswana.

’s Avonds nog naar een typische Afrikaanse eet gelegenheid geweest in de Vic Falls en wat ik daar het gegeten…krokodil, impala, buffalo… oke klinkt allemaal raar ik weet het maar het smaakte eigenlijk best goed haha. Rond de klok van 21.00u John weer gebeld of hij me kon ophalen en toen lekker terug naar de backpackers lodge. Even de social media bijwerken van die dag want dat was wel even nodig, mijn telefoon hield niet meer op en daarna lekker het bed in op naar dag 2!

Dus… will be continued!

Groeten,

Freek

Vrijdag 6-1-16:

Daar zijn we weer voor dag 2 van mijn activiteiten in de Vic Falls. Eens zien wat staat er vandaag op de planning… ohja… een helikopter vlucht boven de waterval en dan nog de Gorge Swing oh yeah!

Maar voor we hier dan naar toe kunnen zal ik toch maar eerst even netjes mijn activiteiten betalen haha. Ik kan je wel vertellen… als je naar de Vic Falls wilt dan neem maar een grote zak geld mee want alles is hier godsgruwelijk duur. Maar goed… John heeft me dus om 8.30u opgehaald en zijn we maar eerst gaan betalen. Dit was uiteraard snel gedaan en ik was dan ook weer zo terug bij de logde. Dit moest ook wel want om 9.15u zouden we worden opgehaald voor onze helikopter vlucht.

Dus weer netjes om 9.15u wachten bij de poort. Charnette had ook de helikopter vlucht dus maar even afgesproken wat de planning was voor vandaag zodat we iets wisten en we zouden ook naar de vlucht het park ingaan voor watervallen. Dus netjes opgehaald en gebracht naar de locatie, en toen kregen we eigenlijk een 2^de optie aangeboden. We zouden eerst een vlucht van 12-13 min hebben boven de watervallen maar we konden ook 25 min gaan en dan ook boven het dierenpark vliegen, dit was natuurlijk wel weer duurder. Hmm… denk denk denk maar we vonden het allebei wel leuk om toch de 25 min te doen dus de vlucht omgegooid. Achteraf ben ik hier ook blij om want 12-13 min was wel erg kort en nu heb ik ook veel meer gezien dus dit was het zeker waard!

Na de vlucht zoals gezegd even het park in gegaan want we hadden maar een uurtje want om 12.10u had ik mijn gorge swing. Ik had John ondertussen al gebeld om mijn pick up bij de lodge te annuleren omdat ik al in het park was, bleek achteraf niet te zijn gebeurd maar goed het werd opgelost. Ik heb mij netjes gemeld en toen zijn we met een groepje naar de klif gelopen voor de swing.

En daar sta je dan mooi te kijken op 120m hoogte hahaha. Ach… viel wel mee eigenlijk. Alles vast gemaakt en bijna klaar. En daar komtie… natuurlijk even met een lachend gezicht vragen mag ik al?! :D en dan 5..4..3..2..1..Go! en dan niet meer nadenken maar gewoon springen. En voor ik wist was ik al onder en had een lekker swing boven de Zambezi rivier. Wauw! Wat was dit een geweldige ervaring. Eenmaal terug boven aangekomen stonden er 2 andere meiden te wachten want die waren na mij en die waren volgens mij wat gespannen want die vroegen al meteen van en..en..en… hoe was het? Was het eng? Blablabla hahaha was wel leuk. Als het kon had ik het zo nog een keer gedaan :D.

Toen ik terug was aangekomen bij het restaurantje daar toch maar even wat gegeten want het was ondertussen al 13.00u geweest dus had toch wel wat trek. Uiteraard had je daar ook een schitterend uitzicht over de rivier en de diverse activiteiten daar.

Na het etentje zijn Charnette en ik terug gelopen richting stadje en daar wilde Charnette nog even een Afrikaans shopping centre binnen. Oke geen probleem dus uit nieuwsgierigheid ook even mee gelopen dit was wel leuk maar o zo duur zeg!. Daarna verder gelopen richting de backpackers lodge. Hier vind je trouwens overal wel van die verkopers op de iedere hoek van de straat, op een gegeven moment had ik wel zoiets van… oke en nu mag je wel iemand anders gaan lastig vallen. Maar goed… dat is Vic Falls dus toch maar blijven lachen en doorlopen kijken of ik ze zo kwijtraak, uiteindelijk lukte dat gelukkig haha.

Daarna even lekker niks gedaan want de wandeling was toch iets verder dan gedacht dus mijn voeten hadden zoiets van… we willen wel even omhoog. Om 18.00u hebben we dan maar een taxi besteld en zijn we maar even een pizza gaan halen. Deze weer meegenomen en lekker opgegeten bij de backpackers lodge.

Verder de avond niet meer veel gedaan want ik was toch wel behoorlijk afgebrand na dat dagje. Uiteindelijk op tijd het bedje want morgen mogen we er weer vroeg uit.

Groeten,

Freek

Zaterdag 7-1-17:

Gisteravond alleen nog maar even de spullen gepakt dit was ik nog vergeten te melden. Is toch iets fijner dan het in alle vroegte doen. Vandaag om 6.30u opgestaan want om 7.30u zou John ons voor de laatste keer ophalen want onze bus zou om 8.00u terug keren richting Bulawayo.

Zo gezegd zo gedaan en om 8.00u ofja… ietsjes eerder was het, zijn we dan ook weer vertrokken voor de 6u lange bus rit. Vandaag ook nog eens een andere bus maatschappij omdat degen die Chipangali normaal heeft niet rijd op zaterdag. Nou goed… in eerste instantie leek de bus oke. Ingestapt, plaatsje gezocht en betaald en toen ginge we dan. Blijkbaar stopte die bus dus op diverse plaatsen en kwamen er steeds meer mensen bij. Uiteindelijk was de hele bus voor qua zitplaatsen en moesten er zelfs mensen in het pad gaan staan. Ik weet niet precies hoeveel mensen er in de bus zaten maar hoe meer er kwamen des te warmer werd het in de bus. En natuurlijk hadden wij weer eens bus zonder airco… hoe verzin je het met +30 graden. En die lieve Afrikaanse medereizigers houden dan ook nog eens de ramen dicht ipv dat ze die open maken… zucht. Nou goed… je kan je wel voorstellen hoe warm het was in de bus en dan zijn 6 uurtjes echt wel lang.

Uiteindelijk dan rond de klok van 14.00u aangekomen in Bulawayo en toen konden we weer terug naar Chipangali. Home sweet home (tijdelijk dan)!.

Voor nu ben ik alle foto’s, video’s en verhalen aan het bijwerken waar ik nog tijd voor had dus eigenlijk voor vandaag ook niet veel spannends te beleven, maar ja… wat wil je als al 6u in de bus zit he.

Wat de rest van de avond nog gedaan wordt zullen we weer zien maar ik ben toch wel behoorlijk moe maar dat komt goed. Morgen nog een half werkdagje voor mij op Chipangali en dan zitten mijn werkdagen er hier alweer op. Daarna nog wat daagje voor mij zelf haha. Ohja… op maandag nog de Rhino walk dus dan ga ik wel nog neushoorns zien dat lijkt me wel echt super gaaf!

Voor nu was het dan even kort maar ik heb andere dagen denk ik ook al meer dan genoeg verteld haha! :p

Groeten!

Freek

Zondag 8-1-17:

Vandaag weer gestart met een lekker ontbijtje en natuurlijk ook met in gedachten dat dit mijn laatste werkdag is op Chipangali en ook nog een halve werkdag. Jezus wat is de tijd hier gevlogen, 3 weken leken wel 1 week maar wat heb ik hier genoten! Dus toch nog maar even genieten van mijn laatste dagen hier.

Na het ontbijt dan ook voor de laatste keer in de morgen de babydieren mogen voeren. Eigenlijk stond ik er helemaal niet zo bij stil dat het mijn laatste keer was maar dat was het wel degelijk. Daarna ben ik met Randy (de man van het oudere stel) aan de slag gegaan in de carnivore area. Eerst gestart met het hok van de leeuwen schoon te maken en daarna het onkruid aan de rand van kooien weg te halen. Dit onkruid/gras werd dan weer gebruikt voor de andere dieren. Hier wordt de natuur ook wel nuttig gebruikt door alles een 2^de leven te geven om het zo maar even te zeggen. Ondertussen was het dan ook alweer zoals ze het hier noemen “tea time” dus even lekker wat gedronken van 9.40 – 10.00u en daarna weer lekker aan de slag in het zonnetje. Als de verhalen moet geloven staat me wel wat te wachten als ik thuis kom qua weer dus misschien dat ik toch maar wat zon mee terug neem naar Nederland haha. Na de pauze nog eventjes verder met het gras/onkruid. Ondertussen begon het zonnetje zich wat te verschuilen dus dat betekende… regen opkomt, maar goed… het werk gaat gewoon door. Al het gras en onkruid was klaar dus zijn Randy en ik dit gaan voeren aan de dieren die hier van smullen. Alleen… voor we het wisten kwam de regen met bakken uit de hemel, dit had ik hier in die 3 weken nog niet gezien zoveel dus toch maar even wachten want dit was wel een beetje te veel van het goede om nat te laten worden. Toen het ietsjes minder was toch maar snel gevoerd en ondertussen was de tijd ook weer omgevlogen en was het 12.00u… lunch time!

Lunch time betekende voor mij dan ook het einde van mijn werkdag (ook voor de andere vrijwilligers trouwen) maar voor mij ook mijn laatste werkdag op Chipangali. In de middag nog even wat kaartspellen gedaan met de andere vrijwilligers hier, dit was wel funny en gezellig bezig zijn met dat slechte weer. Daarna toch maar snel door de regen terug gerend naar mijn hutje want ik wilde mijn foto’s nog uitsorteren voor zover het ging. Ondertussen zit ik trouwens al aan de 400 foto’s dus genoeg om terug te kijken als ik thuis ben haha.

16.00u was dan ook de laatste keer in de middag de baby’s voor mij. Natuurlijk vond het regen het leuk om uit te lucht te blijven vallen dus nu ook maar snel naar het keukentje voor alles te pakken en de baby dieren te voeren. Ondertussen was het ook nog een andere vrijwilliger gearriveerd uit Amerika. Na de baby’s weer een lekkere douche genomen hier, dat voldoet altijd wel na een warm dagje hier haha. Om 18.30u weer diner time en na het diner zijn we dan nog met Maud Justine Mickayla, Huge, Cooper, Alex en ik een film gaan kijken.

Iedereen was volgens mij behoorlijk moe want direct na de film is dan ook iedereen zich klaar gaan maken voor bed, het was 21.40u en dat is voor de meeste van ons best vroeg haha. Achja… weer een gezellig avondje gehad en lekker het bedje op naar morgen want dan staat de Rhinowalk voor de deur, mijn laatste activiteit hier :(

See you!

Groeten,

Freek

Maandag 9-1-17:

Zo… de wekker ging alweer om 6.30u zodat ik nog de nodige spullen kon pakken voor de Rhinowalk vandaag. Na dat gedaan te hebben toch maar een ontbijtje genomen voor we vertrokken. Zo… alles gepakt en wel vertrokken we om 7.45u en heeft Nicky ons gedropt bij een van de gidsen. Ook zij waren in deze vroegte al op en klaar om te gaan dus snel de Land Rover ingesprongen en op naar het Matopos National Park.

Eenmaal aangekomen eerst nog wat andere reizigers opgehaald welke ook de Rhinowalk deden vandaag. Alles en iedereen ingeladen en op het park in. Eerst even een korte intro over de neushoorns dit was toch wel indrukwekkend om te zien en horen wat er hier allemaal gebeurd en hoeveel neushoorns er gedood worden voor hun ivoor, schrikbarend! Daarna zijn we dan het park in gegaan en 1x raden wat we als eerste tegen kwamen… juist de neushoorns haha, dit waren de white rhinos. Het was echt gaaf om zo dicht bij deze dieren te kunnen komen. Wij stonden namelijk op zo’n 10m afstand van deze grote jongens wauuww!! Natuurlijk hier ook weer de nodige foto’s gemaakt want dit zie je maar 1 keer in je leven.

Daarna zijn we weer verder gegaan en kwamen we nog van alles en nog wat te weten over de natuur en de dieren dit was echt wel interessant, was dan ook blij dat ik deze dag mee kon maken hier. Ondertussen nog een stop gehad bij wat souvenir kraampjes en hier dan ook even wat rond gekeken. Daarna. Ondertussen was het alweer 13.00u en vond iedereen het wel tijd voor een lunch (dit was inclusief) dus wij kregen netjes een lunch voor geschoteld. Was niet indrukwekkend maar wel goed genoeg om de middag weer mee door te komen.

Na de lunch zijn we naar een soort grot gereden waar de bosjesmannen duizenden jaren geleden leefden. Hier stonden de rots schilderingen nog op de muur, dit was echt zeker mooi om te zien. Ook onze gids kon zijn verhalen ook op een interessante manier vertellen dus dit heeft me dan ook eigenlijk nooit verveeld. Na dit moois gezien te hebben zijn we nog de rotsen opgeklommen met een schitterend uitzicht over de Matopos. Kilometers ver kon je kijken in de natuur wauw! Toen we terug waren nog even een lekker drankje gekregen en zo konden we er weer fris en fruitig tegen aan.

Toen kwam (vond ik dan) het meeste interessantste van de hele dag. We zijn de lokale bevolking op gaan zoeken. Hier hebben we dan ook het stamhoofd ontmoet. Gelukkig sprak 1 van de gidsen wel de taal van het stamhoofd en hij vertaalde dit dan ook voor ons, dat was wel fijn haha. Nog wat foto’s gemaakt en souvenirs gescoord en ondertussen was het al 18.00u en tijd om afscheid te nemen. Wauw wat een pracht ervaring! Normaal zie je dit op tv maar in leven lijven is dit toch wel veel mooier haha.

Uiteindelijk waren we dan om 20.30u weer “thuis” op Chipangali. Even wat avond eten genomen want dat ging er wel in na zo’n dag van ervaring. Ik was dan ook aardig moe en ben toen ook maar lekker mijn bedje in gegaan.

Oke… morgen nog 1 dagje vol avontuur en dan is alles al voorbij, kan het nog niet echt geloven. Morgen zal een dag worden met veel foto’s maken en de koffers pakken zodat ik woensdag weer met het vliegtuig terug kan naar Nederland.

Als ik terug ben zal er wellicht nog 1 verhaaltje volgen met de nodige foto’s uiteraard dus blijf mijn blog nog even volgen!:)

Voor nu… groeten en tot over een paar dagen!

Freek