Woensdag 21-12-16:

Zo… Na 3 vluchten, een logeerpartij in het vliegtuig en in totaal 19 uur reizen zijn we dan aangekomen in Zimbabwe. Mijn vluchten zijn prima verlopen en ik heb ook genoeg hulp gehad van mede reizigers in het vliegtuig. Zelfs tot aan het moment van het verlaten van Bulawayo Airport, want ja…. Zo’n eerste vlucht van je leven en dan meteen zo’n afstand is al een hele opgaven. Maar mensen… nogmaals dank daarvoor al weet ik jullie namen helaas niet meer. Het duurde dan wel iets langer bij de immigratiedienst bij aankomst in Zimbabwe maar dat deed er (achteraf) niet toe, Nikki (de eigenaresse die mij kwam ophalen) had ook wat vertraging en zo kwamen we dan ook tegelijk aan in de vertrekhal.

Tsja… en dan eens fatsoenlijk je weg zien te vinden in de stad Bulawayo… Volgens mij was dit nog erger en chaotischer dan Amsterdam maar wat heb ik gelachen als zij door de stad heen vliegt. Eerst moesten we nog even 3 andere vrijwilligers ophalen welke naar de Vic Falls waren geweest, daarna nog even kort shoppen (dat is ook al hele opgave hier) en daarna konden we dan finally naar Chipangali. Als je dan zo onderweg om je heen kijkt besef je toch wel echt dat je in Afrika zit. De omgeving, de huizen, de mensen, alles.

Aangekomen op Chipangali meteen mijn koffers gedropt in mijn hutje welke ik de komende 3 weken mag delen met Cuba (hoop dat ik zijn naam zo goed schrijf), hij komt uit Amerika. Ohja… op het moment zijn er 6 vrijwilligers aanwezig, 1 uit Amerika, 1 uit Zweden, 1 uit Hongkong, en last best uiteraard… 3 uit Nederland. Al heb ik wel begrepen dat er 1 uit Nederland zaterdag weer gaat vertrekken. Nadat de koffers dan goed en veilig waren aangekomen in mijn hutje heb ik alvast een korte rondleiding gekregen en uitleg over de regels. Maar ook dat… tsjongejonge… hoop dat ik ze na 3 weken ken want dat zijn er nog al wat haha, maar dat gaat vast wel goed komen. Nu even lekker tijd om wat bij te komen want dat heb ik toch wel nodig zeg, zo’n reis slaat er toch wel even in. Vanavond zal ik vast beter slapen in een lekker bed dan ipv een stoel.

Het eerste avondmaal zit er ook weer op en zojuist nog even met de groep bij het kampvuur gezeten. Vandaag dan ook maar lekker op tijd naar bed en de nodige slaap inhalen. Nou ja… in ieder geval proberen dan want zo hier en daar dan zitten er ook wat ongenodigde gasten.

Een hele hoop verteld voor de eerste paar uurtjes die ik hier ben maar ook al veel ervaringen opgedaan. Ohja… en weet niet hoe warm het in Nederland is maar vandaag kon je hier gerust de korte broek aan met een graadje of 35 :)

En even blij om weer wat Nederlands te horen en schrijven na al dat Engels!

Tot het volgende verhaal!

Groetjes,

Freek

Donderdag 22-12-16:

Zo… even naar het huis van de familie Willson om daar mijn verhaal bij te werken. De wifi op het vrijwilligerskamp wil nog niet echt helemaal goed functioneren dus dan maar deze oplossing.

Zo vannacht viel toch iets meer tegen dan ik eigenlijk gehoopt had want ik ben toch geregeld wakker geworden. Het enige mooie is wel als je ’s nachts wakker wordt hoor je het gebrul van de leeuwen en dan geeft je toch wel een apart gevoel. Eenmaal de nacht doorgekomen zijn we met alle vrijwilligers gaan ontbijten om 7:30u (6:30u Nederlandse tijd) en na het ontbijt is de rest van de vrijwilligers begonnen met hun werkzaamheden en heb ik nog een rondleiding gekregen van Nicky voor wat betreft de dieren. Deze opvang is toch wel echt groot zeg, een rondleiding van 2 uur wil dan ook niks zeggen. Na de rondleiding was er om 10:00u een korte pauze. Na de pauze ben ik met 2 andere vrijwilligers sprinkhanen gaan vangen, ja je leest het goed… sprinkhanen vangen. Dit hebben we tot 11:00u gedaan en van 11 tot 12 uur hebben dan zoals ze hier noemen “Animal Time”. Dit wil niks anders zeggen dat je even vrijetijd heb om met de dieren om te gaan en die tijd heb ik dan mij dan ook goed besteed. Eerst even langs de leeuwen en luipaarden om even met deze bezig te zijn en dat beviel me eigenlijk best wel haha, en ja ik heb alle 10 de vingers nog tot zover. Hierna nog even een kort rondje gemaakt over het park en wat foto’s gemaakt en toen was het uurtje al voorbij. Om 12:00u dan de middagpauze tot 13:00u en daarna weer volle bak aan het werk. Ja… wat heet volle bak… iedereen doet het op zijn gemak en de Willsons zijn al blij dat je komt helpen als vrijwilliger. Helaas als eerste de schilpaddenkooi wat onkruidvrij moeten maken en ja daarna… ja… daarna hebben we meelwormen en kevers moeten sorteren in bakken (ook de andere dieren moeten uiteraard wat eten), het was dan niet het leukste werk maar goed dat hoort er ook bij. Na dit gedaan te hebben zijn we om 16:00u begonnen met het voeren van de babydiertjes tot +/- 16:45u. En ja… nu zit ik dan hier mijn verhaaltje te typen bij de Willsons. Ohja… eerst nog even een douche genomen, dat is wel zo aangenaam als je vies bij je hutje aankomt ;). Om 18:30u is hier altijd “dinner time” dus nog eventjes en dan kunnen we weer aanvallen. De zon heeft me trouwens vandaag ook al goed te pakken gehad ondanks dat ik me nog goed heb ingesmeerd dus dat voelt weer lekker aan…not. Wat er na avond eten nog op de planning staat zullen we nog wel zien maar als het mij ligt niet meer veel want deze jongen is toch behoorlijk afgebrand. Nou ja… weer een verhaaltje vanuit het zonnige Zimbabwe (al heeft wel eventjes geregend vandaag maar dat was behoorlijk lekker!:P). Wat betreft foto’s… ik moet hier mijn internet kopen en weet niet hoe snel de MB’s dan op zijn met uploaden van foto’s dus die houden jullie nog te goed!

Voor nu… see you next time!

Groetjes,

Freek